حجم سبز

اسکن جدیدی از کتاب جایگزین شد.

سلام خسته نباشید ممنونم از سایت خوبتون
چند سئوال داشتم
1-میخواتم فرق شعر نو با شعر مدرن را بدانم
2-از شاعران شعرنو و شعر مدرن چند نفری را نام ببرید اگر فرق دارند جدا جدا یعنی (شعر نو :اقای ایکس ، شعر مدرن:اقای ایکس) و نام شعر هایشان
آیا شعر آب را گل نکنیم از سهراب سپهری شعر مدرن است ؟
اگر هست چند شعر مدرن که شعرشان مثل شعر آب را گل نکنیم کوتاه است را نام ببرید به همراه شاعرشان ممنون
واقعا ممنون میشم اگر سریعا پاسخمو بدید خیلی واجب هست برام وقت تنگی دارم

در گلستانه چه بوی علفی می آمد

سهراب فوق العاده است

زندگی یعنی یک سار پرید
از چه دلتنگ شدی؟
دلخوشی ها کم نیست
مثلا این خورشید
کودک پس فردا
کفتر آن هفته
یک نفر دیشب مرد
وهنوز،نان گندم خوب است
وهنوز آب میریزد پایین،اسبها مینوشند
سهراب سپهری (حجم سبز)

[quote='hsse gharib']نقل قول از eyelashes:آندره ژید میگه:
زیبایی باید در نگاه تو باشد نه چیزی که به آن مینگری
حس می کنم از نگاه ژید به زندگی این نتیجه رو میگیرم:
نه فقط زیبایی! بلکه همه چیز به نگاه من بستگی داره؛
البته آندره خودش در کتاب مائده های زمینی به این موضوع تاکید کرده.
و نگاه من اینکه :
خداوند
در زمین
زشتی و خوبی
زیبایی و نازیبایی رو پدید آورده.
البته برای ما آدما.
و کسایی که میگند
همه آدما زیباند و
خدا کسی رو زشت نیافریده!!!
من به شدت مخالفم .
پس اگه با این نگاه اونا پیش بریم
شیطان هم خوب و زیباست...
چرا که آفریده ی خداست و خدا زشتی نمی آفریند...
البته این برای ما درست نیست.[/quote]
دوست خوب من
مگر از این زندگی زشت تر هم می توان یافت

واقعا چقدر ذوق شعر در ما ایرانی ها هست. بخصوص اون شعر "اهل دانشگاهم..." ولی نمی دونم چرا دوست ندارم با شعر سهراب شوخی کنیم. بزرگی سهراب این بود که خودش بود. خدا رحمتش کنه.

اهل دانشگاهم
رشته ام علافی‌ست
جیب‌هایم خالی ست
پدری دارم حسرتش یک شب خواب!
دوستانی همه از دم ناباب
و خدایی که مرا کرده جواب.
اهل دانشگاهم قبله‌ام استاد است
جانمازم نمره!
خوب می‌فهمم سهم آینده من
بی‌کاریست
من نمی‌دانم که چرا می‌گویند
مرد تاجر خوب است و مهندس بی‌کار
و چرا در وسط سفره ما مدرک نیست!
چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید
باید از آدم دانا ترسید!
باید از قیمت دانش نالید!
وبه آنها فهماند
که من اینجا فهم را فهمیدم

لب دریا
پاهایم برهنه
کتاب سهراب در دستانم
اسی لایت بر لب هایم...
تور نگاهم را در آب انداختم
تهی برگشت
طراوت
سهم مرغان دریایی شد...
باید پرواز کنم...

با من حرف بزن...
از گلستانه بگو...
یادت هست
بار اول که خواندمت
جشم هایم
از سادگی واژه هایت می بارید....
تو می گفتی:
می دانم
می دانم
سبزه ای را بکنم
خواهم مرد
و من
از حرف تو می مردم...